10154218_658856997553325_3712013022964004969_n

11010577_658858510886507_8350662478844693838_n

10169216_10202427711054619_2387824883284694501_n

10347621_902701663114192_4010287412698555704_n

10959004_1066160473410997_7373365970754929_o

11004605_1066160823410962_3841381332739681589_o

11025796_1066159186744459_8095586013482704542_n

11050213_1066159250077786_3421668609734682455_n

Blog IV

Blijf op de hoogte en volg Tamara

25 Februari 2015 | Curaçao, Willemstad

Deze week was een onplezierige kennismaking met de andere kant van Curaçao. Toen ik ’s ochtends naar mijn werk wilde rijden zag ik dat het kleine raampje in het linker achterportier was ingeslagen maar er was niets gestolen omdat ik nooit iets in mijn auto laat liggen.. Dacht ik.. Toen de motor niet wilde starten wees nader onderzoek onder de motorkap uit dat de accu gestolen was. Twee van de andere vier auto’s op het (met een hek afgesloten) parkeerterrein waren ook slachtoffer geworden van deze daad. Ik was echt vreselijk kwaad omdat het me veel geld heeft gekost: nu al 160 gulden voor de nieuwe accu en het raampje wordt nog verrekend. Heb ik daar al die uren voor zitten zwoegen? En wat zullen ze ervoor krijgen? 50 gulden? Echt belachelijk. Kan me er nu wel overheen zetten en het is wel goed dat er af en toe een nieuwe accu in een oude auto wordt geplaatst maar dit was echt niet grappig. Hopelijk blijft het hierbij. De dag dat de accu gestolen was heb ik een nieuwe gekocht en die erin gezet, tot grote verbazing van het autoverhuurbedrijf trouwens die niet verwachtte dat ik dat zelf kon, ha! Op weg naar het vliegveld kreeg mijn spannend begonnen dag nog een extra schepje erbovenop daar de auto werd gecontroleerd op verzekeringspapieren door de politie, er was gelukkig niets aan de hand. Ik was heel blij toen die ellendige dag eindelijk voorbij was, het voelde een beetje alsof het mijn schuld was dat de accu gestolen was omdat ik hem normaal ergens anders parkeer. Natuurlijk is dat niet zo maar ik voelde me er echt heel rot over.

Afgelopen weekeind zijn we met een groep van 70 naar een onbewoond eiland gegaan. De tocht per boot duurde ongeveer 2 uur en het eiland, genaamd Klein Curaçao, was er echt een zoals op een ansichtkaart. Prachtige witte stranden, helder blauwe zee, rieten hutjes, echt perfect. We hebben de hele dag op het strand gerelaxt en lekker gezwommen en gesnorkeld. ’s Avonds ging de barbecue aan en ook de muziek ging wat harder. Van slapen kwam niet veel daar het middenin de nacht keihard ging regenen. De volgende dag weer teruggevaren naar Curaçao met een flink aantal zeezieke mensen (waaronder ik) en toen snel het strandbed ingedoken.

Verder ben ik van de week met een paar meiden naar de bios geweest en ben nog wezen trainen bij taekwondo. Op taekwondo was ik zo enthousiast bezig dat ik uit m’n trainingsbroek ben gescheurd haha.. Ik hoef niet per se doordeweeks uit, als ik dat ga doen ben ik heel snel door mijn geld heen voor deze maand (zeker na het accu-verhaal), ik vrees dat al de suikers van die drankjes zich gaan nestelen waar ik dat niet wil en ik denk dat het een beetje saai wordt als je elke dag van de week uitgaat. Curaçao is niet zo groot dus ik hou het liever zo lang mogelijk een beetje spannend, in de goede zin van het woord natuurlijk.

Natuurlijk zijn er zo nu en dan momenten van reflectie. Het idee dat ik straks in Nederland kom, mijn scriptie presenteer en dan klaar ben met mijn studie is eerlijk gezegd best wel beangstigend. Ik zie mezelf niet het werk gaan doen wat ik nu hier voor mijn stage doen. Hoe interessant het ook lijkt, in de praktijk is het 8 uur lang computerwerk. Natuurlijk begrijp ik dat je ergens moet beginnen en jezelf omhoog moet werken maar dit is niet het werk waar ik gelukkig van wordt en daar gaat het volgens mij om. Een totaal andere koers lijkt dus een beter idee. En dan kom ik toch weer terug bij wat ik altijd eigenlijk al wilde: het leger in. Maar nu lijkt de marine me ook erg leuk, op een schip is waar ik me altijd thuis voel. Ik weet alleen niet of ik de marine zelf ook leuk vind, heb er niet echt een beeld bij. Eén ding is wel duidelijk: als ik bij de marine of het leger ga zal ik eerst flink moeten gaan trainen als ik weer terug ben. Daarnaast zou ik dan kunnen werken bij het uitzendbureau om de huur van mijn kamer te betalen. Dit is het plan voor nu maar wie weet zeg ik over een maand wel weer wat anders.

25 Februari 2015 - 17:10

Xopa:

Weer niet eentonig...
Wel balen van die accu. Maar hopen dat ze de wielen laten zitten...

Mooi eiland daar! Inderdaad een plaatje! Die ene jongen (midden op de foto) is zeker nog niet zo lang op Curacao? :)

Leuk om weer wat van je te horen en bedenk dat je toekomst vandaag begint...