Blog IX

Wat een heerlijk weekeind was dit! Zoveel leuke dingen gedaan, te beginnen met mijn eerste werkdag op donderdag. Het was heel erg druk met voornamelijk lokale mensen wat ik echt heel tof vond. De fooi was redelijk en de sfeer was leuk, al met al een leuk begin. Vrijdag zijn Rita en ik samen naar een heel mooi strand geweest, een van de mooiste van Curaçao, verbonden aan een vakantiepark. Daar hebben we de hele dag gezwommen en gezond om vervolgens ’s avonds naar een leuk feestje te gaan. Zaterdag ben ik met 3 vrienden met een speedboot gaan varen langs de kust van Curaçao en diverse havens en baaien. Daar wonen overduidelijk de rijkere inwoners van het eiland en ook het vakantiehuis van de koning en koningin stond daar. Er is ook een privé-eiland wat je kunt huren voor ongeveer 10.000 gulden (5.000 euro) per weekeind. In het hotel waar we langs voeren (Santa Barbara) verbleven dat weekeind een groep Joden die het complete hotel af hadden gehuurd. Ze hadden hun eigen strandbedjes en parasols mee en omdat het voor hen een speciale periode was (Pasen) mochten ze niets met elektriciteit doen. De medewerkers van het hotel moesten dus het licht aan en uit doen, de wc doortrekken, de koelkast opendoen, alles. De Joden mochten ook geen contact met niet-Joden, vandaar dat het hele hotel was afgehuurd, tot de bijbehorende restaurants aan toe. Echt heel bijzonder om te zien. Verder zijn we lekker gaan zwemmen en chillen en ’s avonds ben ik weer in de Alley’s gaan werken. Die avond 90 gulden fooi verdiend, waarvan 1/3 aan een dronken man die constant zijn wisselgeld aan mij als fooi gaf en meermalen geld gaf waarvan ik een drankje mocht kopen van hem :) Ik maakte wel een paar beginnersfoutjes maar dat kwam met name doordat ik niet altijd goed versta wat mensen zeggen. Zo heb ik al een paar keer whisky cola in plaats van whisky soda gemaakt, haha. En ik verbaas me over sommige combinaties: whisky cranberry sap bijvoorbeeld. Blech! Kan na zo’n avond ook echt geen alcohol meer zien. Wel echt een leuke ervaring en ik ben shotjes aan het leren (likeur 43 met amaretto bijvoorbeeld) en ik ga ook cocktails leren waarschijnlijk. Echt heel leuk.

Zondag heb ik bijna de hele dag geslapen, niet zozeer omdat ik moe was maar meer omdat ik griep had en daar nog steeds een beetje mee loop. Erg jammer zo op je vrije dag maar was even niet anders. Maandag hebben we ’s ochtends een paasontbijt gehouden met de meiden en ’s middags zijn we weer naar het strand geweest waar ik nog lekker even met pap en mam heb geskypet (en ze jaloers heb gemaakt met het uitzicht). ’s Avonds zijn we onbeperkt pizza gaan eten en ben ik vroeg gaan slapen want de arbeid stond weer voor de deur. Dinsdag ben ik eerst nog even naar het ziekenhuis gegaan zodat de dermatoloog naar die plekken kon kijken maar ze zei wat ik zelf ook al wist, dat het goed ging en ik die zalf moest blijven smeren. Zover was ik zelf natuurlijk ook al dus ik vond het best een verspilling van mijn tijd (en 35 gulden…). Als het goed is komt binnenkort de uitslag van het laboratorium binnen en weten we wat het precies is (of was). Al met al lang geduurd en ik hoop dat die littekens wegtrekken want erg fraai is het niet zo.

Hoe leuk dit weekeind ook was, ik had wel even een heimwee moment toen ik overal op Facebook en op straat mensen samen aan de paasbrunch zag. Het is echt niet alleen maar lang leve de lol, al geloof ik wel dat de meesten dat ook wel weten. Boedapest ging me veel makkelijker af dan hier, misschien omdat ik in Boedapest veel meer vrijheid had om dingen zelf te doen en ik me daar echt amper onveilig heb gevoeld. Wat het denk ik is met Curaçao is dat het sowieso al geen goed imago heeft wat betreft drugs en de gerelateerde misdaad dus als er dan wat gebeurt wordt dit extra gevoed. Daar komt bij dat het eiland heel klein is dus dat je alles hoort wat er gebeurt. Maar als je het in perspectief bekijkt zou je ook niet graag in Nederland willen wonen waar je gezinsdrama’s hebt en waar ook echt veel mensen vermoord worden, zeker binnen het drugscircuit wat in Nederland misschien nog wel groter is dan hier. Het feit dat je er minder over hoort wil niet zeggen dat het ook minder gebeurt, lijkt mij duidelijk. Relatief gezien denk ik dat er in Nederland net zoveel mensen worden vermoord als hier, maar het lijkt hier meer doordat het eiland zo klein is misschien.

Het heeft volgens mij allemaal te maken met welke bril je opzet. Om ongeveer dezelfde reden als dat ik naar Boedapest ben gegaan (o.a. kijken of die clichés over West-Europese landen waar zijn), wilde ik ook naar Curaçao (o.a. zelf ervaren hoe het hier is zonder al die Europese vooroordelen). Ik heb sowieso echt een klik met landen waar mensen donker gekleurd zijn merk ik. Zowel in Oeganda als hier in Curaçao kan ik het slecht hebben als mensen er slecht over praten, of het hebben over “die apenlanden” (ja dat zeggen mensen echt). Ik ben wel de laatste die zal zeggen dat het hier perfect is, maar waar is het dat wel? Je moet er altijd zelf het beste van maken, waar je ook bent op de wereld. Je kunt het ook zo bekijken als dat er in Curaçao nog veel meer te doen is en er veel grotere dingen kunnen (en moeten) veranderen, wat Nederland misschien door schade en schande wijzer is geworden. Kun je zien als meeliften of je kunt het zien als andere landen iets gunnen waar jij al lang van profiteert (goede gezondheidszorg, goede infrastructuur, goed onderwijs).

Oke, genoeg ‘wijsheid’ even voor nu. Verder heb ik hier een hele leuke jongen leren kennen waarmee ik een hoop lol heb. Samen doen we leuke dingen maar praten we ook heel serieus, hij laat me het eiland en een hoop lokale dingen zien en ik doe een poging om zijn Nederlands te verbeteren (haha..). Het Nederlands van Antillianen is echt heel anders, vooral geschreven maak je er niet veel van omdat ze lidwoorden door elkaar gebruiken, meervoud en enkelvoud verwisselen en nog veel meer. Een paar weken geleden bijvoorbeeld was ik uit eten geweest met vriendinnen dus via de app zei ik dat tegen hem. Waarop hij zei dat we een keer bij de rest van zijn familie moesten gaan eten. De paniek greep me om mijn keel en hield me in een ijzeren greep bij de gedachte aan schoonfamilie (oke, lichtelijk overdreven..). Ik slaagde erin heel kalm te suggereren dat dat misschien wel een beetje vroeg was. Waarop hij zegt: oh, maar ik bedoel gewoon het restaurant (afgekort tot rest.) van mijn tante hoor…